สนามแม่เหล็ก

สนามแม่เหล็ก

แม่เหล็กทุกชนิดมีสนามแม่เหล็ก รอบๆแท่ง และมีแรงแม่เหล็ก กระทำกันระหว่างแม่เหล็ก 2 แท่ง เนื่องจากแรงปฏิกิริยาภายในสนามแม่เหล็ก วัตถุใดๆที่ถูกทำให้เป็นแม่เหล็กได้ ก็จะกลายเป็นแม่เหล็ก และจะกลายเป็นแม่เหล็กเมื่อวางไว้ในสนามแม่เหล็ก การเคลื่อนที่ของประจุ (ปกติคืออิเล็กตรอน) ทำให้เกิดสนามแม่เหล็กเช่นเดียวกัน

เป็นจุดบนแท่งแม่เหล็กซึ่งแรงแม่เหล็กจะปรากฏอย่างเข้ม ที่นั่น แม่เหล็กมี 2 ขั้ว ขั้วเหนือและขั้วใต้ (ระบุได้โดยให้แท่งแม่เหล็กวางตัวในสนามแม่เหล็กโลก) แท่งแม่เหล็กทั้งหมดมีขั้วแต่ละชนิดเท่ากัน กฎข้อแรกของแม่เหล็กกล่าวว่า ขั้วต่างกันดูดกัน และขั้วเหมือนกันผลักกัน





Ferromagnetic : สารแม่เหล็ก
หมายถึง วัตถุที่เป็นแม่เหล็กอย่างแรง (ทำให้เป็นแม่เหล็กได้ง่าย ) ได้แก่ เหล็ก นิเกิล โคบอลต์ และ สารประกอบของโลหะเหล่านี้ แบ่งเป็นสารแม่เหล็กถาวร และสารแม่เหล็กชั่วคราว แม่เหล็กผสมทำด้วยสารแม่เหล็กหลายชนิดดังกล่าว ทำให้เป็นของแข็งด้วยความร้อนและความกดดัน สามารถทำให้เป็นแม่เหล็กถาวรมากขึ้น หรือเป็นสารแม่เหล็กชั่วคราวมากขึ้น โดยการเปลี่ยนส่วนผสมเป็นของสารที่ใช้
Hard: สารแม่เหล็กถาวร
เป็นสารแม่เหล็กที่ไม่เสียอำนาจแม่เหล็กง่ายหลังจากถูกทำให้เป็นแม่เหล็กถาวรแล้ว เช่น เหล็กกล้า แม่เหล็กที่ทำด้วยสารเหล่านี้เรียกว่า แม่เหล็กถาวร

Soft : สารแม่เหล็กชั่วคราว
เป็นสารแม่เหล็กที่ไม่สามารถรักษาอำนาจแม่เหล็กได้นานหลังจากถูกทำให้เป็นแม่เหล็กแล้ว เช่น เหล็กธรรมดา แม่เหล็กที่ทำด้วยสารแม่เหล็กประเภทนี้เรียกว่า แม่เหล็กชั่วคราว สภาพแม่เหล็กที่หลงเหลือในสารแม่เหล็กชั่วคราวเรียกว่า แม่เหล็กตกค้าง



สารแม่เหล็กชั่วคราวใช้ทำเป็น แกนของแม่เหล็กไฟฟ้า
Susceptibility : สภาพรับไว้ได้
เป็นการวัดความสามารถของสารในการเปลี่ยนสภาพเป็นแม่เหล็ก สารแม่เหล็กมีสภาพรับไว้ได้สูง
จากพจนานุกรมฟิสิกส์ ฉบับภาพประกอบ แปลโดยสมาคมครูวิทยาศาสตร์แห่งประเทศไทย